Stotteren

Stotteren is een spraakstoornis waarbij de spraakbeweging niet vloeiend verloopt. Klanken of lettergrepen kunnen worden herhaald of verlengd. Soms worden ze er met veel spanning uit geperst, de blokkade. Naast het stotterend spreken kunnen er ook bijkomende gedragingenvoorkomen. Bijvoorbeeld: wegkijken, knipperen met de ogen, bewegen met armen of benen, verstoring van de adem, transpireren en spanning. Naast deze zichtbare en hoorbare symptomen zijn er ook verborgen symptomen zoals het vermijden van situaties, bepaalde woorden of klanken.
Stotteren kan de communicatie ernstig verstoren.

Stotteren begint meestal bij kinderen tussen de twee en zeven jaar, maar het kan zich ook op latere leeftijd, bijvoorbeeld tijdens de puberteit, ontwikkelen.
Bij een grote groep kinderen gaat stotteren vanzelf over, maar bij sommige kinderen is behandeling door een logopedist of stottertherapeut nodig. Het is dan belangrijk om snel met therapie te beginnen. Dit verhoogt de kans op herstel.

Over de oorzaak van stotteren zijn in de loop der tijd verschillende theorieën beschreven. Voor meer informatie zie onderstaande website.